Płyta prostokątna, której całą powierzchnię zajmuje inskrypcja śmierci. Język łaciński. Kapitała, majuskuła i minuskuła humanistyczna. Litery wklęsłe.
Tłumaczenie: Jezusowi Zbawcy. Mąż bardzo czcigodny, wykształcony i pobożny. Melchior Teschner, który urodził się u Wschowian w szanowanym miejscu, mianowicie z ojca Jakuba Teschnera i z matki Anny z domu Weber. Kiedy zaczął trud nauk w ojczystej szkole i kontynuował w chwalonych gimnazjach w Żytawie i Magdeburgu, dokończył na uczelniach Viadrina i Wittenberga. Wierny sługa Jezusa Chrystusa przez czystość słowa i niewinność życia, przez lat 21 i pół skrzętnie pasł jego trzodę wśród mieszkańców Przyczyny. I w końcu syty trosk i obowiązków, sprzykrzywszy sobie próżność świata ziemskiego, został zabrany ku radości swego Pana, w roku po narodzeniu Chrystusa 1635, w wieku 51 lat, zostawiając po sobie wielce zasmuconą wdowę, bardzo pobożną kobietę, Elżbietę, która została zrodzona ze znakomitego ojca Jana Tymeusza, teologa i poety i z matki Zofii z domu Wencel z Torunia. Po latach młodości poświęconych Bogu Stwórcy, temu samemu przysięgała i duchowe ćwiczenia cnót ofiarowała małżonka skromna i obyczajna. W 19-letnim małżeństwie została matką siedmiorga dzieci, następnie po śmierci szczęśliwego małżonka, wdowa przez 35 lat pokładała nadzieję w Bogu i w Jego czci, dniem i nocą trwała w modlitwach, dopóki wreszcie nie przeniosła się do błogosławionych pałaców niebian, w roku 1670 ery Chrystusowej, w wieku 73 lat.