Muzeum Ziemi Wschowskiej utworzono 1 kwietnia 1968 roku z przekształcenia Izby Pamiątek, działającej od 31 stycznia 1965 roku i mieszczącej się w sali gotyckiej wschowskiego ratusza. Bezpośredni nadzór nad muzeum sprawowało wówczas Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Wschowie. Założycielem i pierwszym kierownikiem Izby Pamiątek we Wschowie był Onufry Kubicki, prezes Wschowskiego Towarzystwa Kulturalnego.

Na siedzibę muzeum przeznaczono zabytkową kamieniczkę przy ówczesnym placu Jedności Robotniczej nr 2 (obecnie pl. Zamkowy 2). Uroczyste otwarcie muzeum miało miejsce 22 lipca 1970 roku. Początkowo zwiedzającym udostępniono 5 sal wystawowych. W 1975 roku na cele muzealne zaadoptowano kolejne pomieszczenia w sąsiedniej kamienicy nr 3. Muzeum Ziemi Wschowskiej gromadzi pamiątki związane z przeszłością regionu w zakresie archeologii, etnografii, historii i historii sztuki, ze szczególnym uwzględnieniem dziejów Wschowy. Do wiodących kolekcji należą zabytki związane z kulturą protestancką i bogate zbiory wyrobów z cyny.

Od momentu powstania muzeum prowadzi działalność badawczą, wystawienniczą i edukacyjną. Liczne wystawy czasowe, wykłady i prelekcje stanowią ważną ofertę dla wszystkich zainteresowanych historią miasta i regionu. Muzeum promuje także kulturę muzyczną organizując koncerty i spotkania ze znanymi instrumentalistami i solistami.

W 1983 roku muzeum objęło nadzór nad Staromiejskim Cmentarzem Ewangelickim i powstałym wówczas Lapidarium Rzeźby Nagrobnej. W 2013 roku do dyspozycji muzeum przekazano część pomieszczeń w odrestaurowanym budynku dawnej Rezydencji Jezuickiej, znajdującym się przy pl. Farnym 3. Sale ekspozycyjne przeznaczono na prezentację wystaw stałych, poświęconych dziejom gospodarczym, politycznym, kulturalnym i religijnym Wschowy od średniowiecza do XX w.

W siedzibie muzeum znajdującej się w Barokowych Kamieniczkach (pl. Zamkowy 2) obejrzeć można salę poświęconą Eugeniuszowi "Getowi" Stankiewiczowi - polskiemu artyście grafikowi i rzeźbiarzowi. Ponadto można zajrzeć także do sali na której znajduje się wystawa "Soli Deo Gloria" dotycząca protestanckiego dziedzictwa ziemi wschowskiej. Znajduje się tam również sala funeralna.

W dawnej Rezydencji Jezuickiej (pl. Farny 3) znajdują się następujące sale: Historia Rzemiosła - sala poświęcona dziejom wschowskich cechów; Gabinet Numizmatyczny - znajdujący się w miejscu dawnej wschowskiej mennicy; Sala Srebra i Cyny; Sala Królewska - gdzie obejrzeć można m.in. portrety wielu polskich monarchów, a także zobaczyć makietę przedstawiającą XVIII-wieczną Wschowę; Salę Saską oraz Salę Bitwy pod Wschową, która nawiązuje do wydarzeń z 13 lutego 1706 roku.